
Polska aktorka teatralna, radiowa i filmowa. Absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim oraz wydziału aktorskiego Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Przez większość kariery występowała na scenie Teatru Powszechnego w Warszawie, z którym związana była przez ponad 30 lat. Od 2008 roku współpracuje ze stołecznym Nowym Teatrem.
W 1982 roku wraz z przyjaciółmi utworzyła Teatr Domowy, będący jedyną tego typu placówką w Polsce. W prywatnych mieszkaniach wystawiano ocenzurowaną przez władze sztukę „Wszystkie spektakle zarezerwowane”, a także „Largo Desolata” Vaclava Havla oraz „Degrengoladę” Pavla Kohouta. Do 1989 roku Teator Domowy wystawił blisko 300 spektakli.
Mimo że Ewa Dałkowska kojarzona jest przede wszystkim z teatrem, to nie brakuje jej znakomitych ról na dużym ekranie. W filmie zadebiutowała jeszcze jako studentka, wcielając się w postać Olesi Chrobotówny w „Nocach i dniach” w reżyserii Jerzego Antczaka. Współpracowała z takimi reżyserskimi sławami jak: Andrzej Wajda („Bez znieczulenia”), Janusz Majewski („Sprawa Gorgonowej”), Krzysztof Zanussi („Rok spokojnego słońca”), Filip Bajon („Przedwiośnie”) czy Agnieszka Holland („Aktorzy prowincjonalni”). Za jej najlepszą filmową kreację uważana jest rola Andzi Cichalskiej-Solskiej w filmie „Kobieta z prowincji” Andrzeja Barańskiego z 1984 roku.
W ostatnich latach Dałkowską można było zobaczyć w takich produkcjach jak między innymi: „Święto zmarłych” Aleksandry Terpińskiej, „Body/Ciało” i „Śniegu już nigdy nie będzie” Małgorzaty Szumowskiej, „Przejście” Doroty Lamparskiej oraz „Teściach” Jakuba Michalczuka. Na Solaninie pokażemy kontynuację filmu, a po projekcjie Ewa Dałkowska spotka się z solaninową publicznością.
Poza aktorstwem Ewa Dałkowska występuje również na scenie muzycznej.